Terwijl ik met mezelf op schrijfdate was vandaag gebeurde er iets dat ik in geen miljoen jaar had verwacht. Nog maar net verhuisd en ervan overtuigd dat ik hier niemand kende, kwam ik vandaag puur toevallig een oud klasgenootje van mij tegen. Ik wist niet zeker of zij het was, maar de gedachte alleen al, samen met een therapiesessie die ik gisteren had, maakte dat mijn oude programmatie in overdrive ging en mijn paranoia naar boven kwam. Tijdens die sessie hadden we vastgesteld dat er ook nog veel boosheid zit rond mijn verleden en mijn pesters. En door haar dan vandaag tegen te komen kwam het verleden opeens wel héél erg dichtbij, waardoor ik me onveilig voelde.
En dat maakte mij boos. Echt boos. Boos op mijn pesters. Boos omdat zij de eerste jaren van mijn leven gevormd hebben op zo'n manier dat ik altijd moeite heb gehad met het vertrouwen van mensen, met het toelaten van liefde en dat ik niet met een blije, nieuwsgierige en open blik naar het leven kan kijken. Boos dat zij mij door hun gedrag de kans op een fijne jeugd hebben ontnomen en dat ik door het gepest op 35-jarige leeftijd nog steeds te maken heb met paranoia, angst en een onveilig gevoel. Boos omdat het anders had kunnen zijn, omdat ik een klein en kwetsbaar kind was dat enkel maar liefde en vriendschap wou en niet begreep waarom ik werd gepest. Ik was anders dan de andere kinderen door mijn ADHD maar dat betekende voor mij niet dat ik het daarom verdiende om gepest te worden.
Ik vind het enorm jammer dat dit jaren later nog zoveel impact kan hebben op mijn doen en laten. Ik werk hard aan mezelf om het verleden een plek te geven en het mijn leven niet te laten bepalen maar vandaag lijkt alles een beetje harder binnen te komen dan anders. Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat dit één van de redenen is dat ik in burn-out ben gegaan, omdat ik al klein kind al leerde dat niemand veilig was. Ik ging people pleasen en mezelf verloochenen om toch maar leuk gevonden te worden door anderen, waardoor er vaak misbruik werd gemaakt van mijn goedheid. Ik stelde weinig grenzen net omdat ik het fijn vond om "vrienden" te hebben. Ik had als kind geleerd dat liefde niet iets was dat je zomaar kreeg, maar dat verdiend moest worden door mezelf op de laatste plaats te zetten. Als je er dan zo over nadenkt is het niet verwonderlijk dat ik voor een job in de sociale sector koos.
Een vriendin van mij maakte de opmerking dat ik door haar te ontmoeten de kans kreeg om het verleden opnieuw een stukje te helen en het een plekje te kunnen geven. En ze heeft wel gelijk. Ik ben niet meer dat verlegen meisje van vroeger, die gepest werd en zich zo klein mogelijk wil houden. Ik ben nu een sterke vrouw, die af en toe nog een stapje naar achter moet doen, maar die daarna ook weer stapjes vooruit zet. Mijn pesters hebben geen controle meer over mij, enkel IK beslis waar ik nog belang aan hecht en hoe mijn leven er verder uit ziet. En in mijn toekomst is geen plek voor zij die mij klein willen houden.
Ik deel dit niet om medelijden op te wekken, maar om jou te laten weten dat je niet alleen bent. Je bent niet de enige die gepest is geweest, die een burn-out heeft gekregen en/of die daar soms nog de gevolgen van draagt. Ik wil vooral dat het duidelijk is dat ik niet overnight veranderde van people pleaser naar burn-out naar bossbabe, maar dat dit een proces was van maanden (en soms jaren). Maar ik wil ook dat je weet dat het mogelijk is om dit om te draaien. Dat je aan jezelf kan werken, je zelfvertrouwen kan opbouwen en kan leren om grenzen aan te geven én anderen daaraan te houden. Dat je kan leren om weer sterker in je schoenen te staan en te beslissen hoe JIJ wil dat jouw leven er uit ziet, in plaats van het te laten bepalen door de gedachten en acties van anderen. Ik wil dat jij weet dat ALLES mogelijk is! En als ik het kan, dan kan jij het zeker!
Als dit alles herkenbaar is voor jou en je wil ook graag beter voor jezelf leren zorgen en weer sterker in je schoenen leren staan, dan kan je vanaf 2024 een traject bij mij volgen. Mijn burn-out, levenservaring en groot hart maken van mij de perfecte persoon om jou daar mee te helpen. Want je hoeft het niet allemaal alleen te doen. Samen staan we sterk! Moest je interesse hebben dan vind je meer informatie via deze pagina.
Misschien tot binnenkort?
Heel veel liefs,
Nikki.